Kurulu Düzen Resim Sergisi
Büşra Aktekinoğlu Babat

Son dönem resimlerimde hayatımın diğer bir parçası olduğuna inandığım satrancı da resimlerime ekledim. Yaşadığımız hayatı satranç olarak görüyorum. Bu oyunda geri adım da atsak kazanma odaklı oluyoruz. Bu oyun kadar eğlenceli fakat düşündüren bir hayatın ortasındayız, belirli bir süremiz var. Yanlış hamle nasıl bütün oyunu bozabiliyorsa, verdiğimiz yanlış bir karar tüm hayatımızı etkileyebiliyor. Ortak olan bir nokta daha var: kurallarımız. Adil olmalıyız. Özellikle derdini anlatamayan canlılara karşı.

Dünyanın var oluşundan bu yana beraber olduğumuz hayvanların uzun zamandır karşısındayız, tekrar yanına geçmek nasıl mümkün olabilirdi? Nesli tükenen hayvanlar, insan eliyle zevk için öldürülen bir tilki… Onu gözetleyen, kategorileştiren, oyuncaklaştıran ve kendi dünyasına dahil ederken kendi ölçeğiyle arasına kabul eden, hevesi geçince tekrar ormana terk edip yaşayabilmesini bekleyen insan… Hayvanlar bizim geçmişimiz, biz onların ölümü haline geldik. Elimizden kurtulamayacak bütün hayvanların yarattığımız düzene başkaldıramayacak olması beni incitiyor. Oysa her şey farklı olabilirdi, yan yana ilerleyebilirdik. Üstelik bu bizi satranç gibi yönettiğimiz hayat oyununda daha güçlü kılabilirdi.

Kelimelerimin yetmediği yerde resimlerimle ilerliyorum ve sembol olarak her dönemin popüler oyuncağı tahta oyuncak atları resimlerimde kullanıyorum. Çalışmalarımı izlerken dil din veya önem verdiğimiz her şeyi bir kenara bırakarak önce insan olabilmeyi, bunun da yolunun masum canlılara merhamet etmek olduğunu sorgulamanızı sağlamayı isterim. İyi seyirler.